Tales of Berseria

Dobrego wstępu we współczesnych erpegach ze świecą szukać. Natychmiastowe łupanie gracza po głowie encyklopedią zamiast zagrania spektalklem lub emocjami. Notoryczne łamanie zasady "pokaż,nie mów". Brak szybkiej odpowiedzi na pytanie " co odróżnia ten świat fantasy od innych?"

Tales of Berseria jest na tle takiego krajobrazu diabelnie odświeżające. Na start każe nam wcielić się w Velvet Crowe, młodą łowczynię opiekującą się młodszym bratem i powoli zaczynającą myśleć o małżeństwie z jednym z chłopców z pobliskiej wioski. Nietypowa dla gier perspektywa na świat fantasy szybko zakręca w niespodziewanym kierunku - mentor Crowe wykorzystuje jej brata jako ludzką ofiarę mającą zapobiec pladze demonicznego pomiotu. Artious zostaje ogłoszony Zbawcą, Crowe niesłusznie ląduje w lochu.

System walki opiera się na przygotowywaniu każdej postaci automatycznych kombinacji czterech ataków. Każde kombo przypisane jest do jednego z czterech guzików- zestawy ciosów o różnych właściwościach trzeba dobierać z myślą o różnych słabościach wrogów. Długość kombinacji uzależniona jest od Punktów Duszy, które zyskujemy przez zręczne uniki i powodowanie u przeciwników dolegliwości typu zatrucia, a tracimy przez wykonywanie zadających większość obrażeń superataków. To solidny system, który promuje umiejętną ofensywę i podejmowanie ryzyka poprzez uniki wykonywane w ostatniej chwili.

Poziomy trudności wreszcie są dobrze zbalansowane, rozwój postaci i crafting wciągają, w świat jesteśmy wprowadzani wartkim tempem - bolą tylko proste, do bólu jednostajne projekty lochów i godna PS3 grafika. Mimo to : najlepsze Talesy od lat

                OCENA
                     8
+ porządny, angażujący od poczatku scenariusz 
+ solidny i interesujący system walki
+ jedne z najlepszych Talesów

- grafika rodem z PS3
- nudne i jednostajne projekty lochów
- starcia mogłyby oferować graczowi więcej okazji do wykazania się