abrakadabra czary mary

Najlepszym sposobem opanowania sztuki iluzji jest jej praktykowanie. Stwierdzenie to może zaskoczyć tych, którzy sądzą, że iluzjoniści mogą pokazywać swoje sztuczki dopiero po wielu latach intensywnej nauki i nieprzerwanej praktyki. Głównym celem sztuki magicznej jest zadziwienie publiczności, nie zaś popisanie się własnymi umiejętnościami i zręcznością. Zazwyczaj szybkie ruchy iluzjonisty budzą podejrzenia widzów, natomiast sztuczka wykonana swobodnie, a jednak dająca zaskakujące rezultaty, wprawia ich w wielkie osłupienie. Niektóre proste sztuczki zaliczają się do najlepszych sztuk magicznych. Jest to bardzo ważne szczególnie dla początkującego iluzjonisty. Nowicjusz może skoncentrować się całkowicie na zewnętrznej stronie pokazu, zamiast martwić się o wykonanie trudnego ruchu lub o momenty, w których używa fortelu i które dostrzeże uważny obserwator jeśli wszystko nie zostanie wykonane doskonale. Im bardziej publiczność przygląda się skomplikowanym sztuczkom, tym łatwiej da się wprowadzić w pole bardzo prostym podstępem. Wszystko to przemawia na korzyść początkującego iluzjonisty i zachęca go do wykonywania niektórych sztuczek zaraz po ich poznaniu. Niewątpliwym jest fakt, że praktyka jest ważna, lecz równie istotny jest odzew publiczności, dlatego zasada „ucz się magii, wykonując sztuczki magiczne” jest jak najbardziej prawdziwa. Innym powodem rozpoczęcia nauki od prostych sztuczek jest to, że nowicjusz wypróbowuje pierwsze triki w gronie rodziny lub przyjaciół. Nie ma więc większego znaczenia, czy zostanie czasem „przyłapany”. Nie należy jednak pokazywać tej samej sztuczki dwa razy dziennie tej samej publiczności bez narażenia się na niebezpieczeństwo, że ktoś odkryje sekret. Krytyka od bliskiej osoby w znacznym stopniu pozwoli ci udoskonalić metodę przed zaprezentowaniem sztuczki komuś innemu. W ostatnich latach w magii dokonały się tak wielkie zmiany, że co roku pojawiają się setki nowych sztuczek. Dawniej sekrety nawet najprostszych sztuczek były pilnie strzeżone, między innymi wielu opisanych w tym poradniku. Jednak ta epoka dawno już minęła. Współcześni iluzjoniści trzymają się na czele stawki, wymyślając nowe sztuczki lub zmieniając stare. Jest to czynione tak szybko że publiczność nie jest w stanie podążyć za tymi zmianami. Ponad pięćdziesiąt sztuczek magicznych, łatwych jak i bardziej skomplikowanych jest szczegółowo opisanych w dalszej części tego poradnika. Zapraszam więc do lektury i życzę owocnych owoców nauki. JAK PRZYGOTOWAĆ WŁASNY POKAZ ILUZJONISTYCZNY ? Główna, ustalona dawno temu zasada dotycząca przygotowania pokazu iluzjonistycznego jest następująca: osoba stawiająca pierwsze kroki w świecie magii zdobędzie doświadczenie tylko poprzez wykonywanie sztuk magicznych. Nie wolno jednak zdawać się na przypadek. Należy opracować program, w którym każda kolejna sztuczka prowadzi do następnych. Dlatego pierwsza sztuczka jest najważniejszym elementem każdego programu i należy jej poświęcić szczególną uwagę. Jej celem jest natychmiastowe zainteresowanie publiczności. Powinien to być trik, który iluzjonista potrafi wykonać szybko i bez potknięć, tak aby nie mógł popełnić błędu. Ponieważ wiele sztuczek spełnia to wymaganie, wybierz tę która najbardziej lubisz i największa łatwością możesz ja wykonać. Wszelkie wahania lub błędy popełnione na początku pokazu mogą spowodować tempo całego występu. Nie przejmuj się jeśli pierwsza sztuczka może się wydać zbyt prosta- jednak prostota nie wpłynie na tempo pokazu. Po pierwszej sztuczce od razu przystąp do następnej nieco trudniejszej od poprzedniej dzięki czemu w czasie pokazu iluzjonistycznego napięcie będzie stopniowo narastało. Jednak przy wyborze pierwszej sztuczki nie należy pomijać elementu zaskoczenia. Szybka sztuczka z nieoczekiwanym zaskoczeniem- zabarwiona nawet odcieniem komizmu- zawsze sprawi, że widzowie będą chcieli zobaczyć więcej. Jest to ważne na początku twojego występu. Od samego początku należy także pamiętać innych równie ważnych zasadach: program powinien być na tyle długi, aby zadowolić widzów, i jednocześnie pozostawiać w nich zawsze uczucie niedosytu. Oznacza to, że główna część pokazu iluzjonistycznego powinna składać się z różnorodnych sztuczek. Powinieneś sprawić, by publiczność oczekiwała w napięciu dalszego ciągu. Można także po jednej sztuczce wykonać następna podobną pod warunkiem, że ta druga w jakiś szczególny sposób uzupełnia poprzedni. Ludzie często domagają się aby iluzjonista jeszcze raz powtórzył daną sztuczkę. Należy się tego wystrzegać gdyż przy drugim podejściu pewne elementy mogą zostać co po niektórych rozszyfrowane. Inną ważną radą jaka należy udzielić początkującym iluzjonista jest to, aby zawsze mieli przygotowaną w rezerwie jedna albo dwie sztuczki na wypadek spadku zainteresowania widzów, lub nieszczęśliwego ukończenia poprzedniego triku. Zazwyczaj początkujący iluzjoniści wykonują rutynowy zestaw sztuczek, który doskonale się sprawdza gdy wszystko idzie jak należy. Jeżeli jednak widzowie dają oznaki znużenia lub obojętności, warto zrezygnować z jednej lub dwóch podobnych trików na korzyść jednego trzymanego w rezerwie. Zadbaj o to, aby zawsze mieć pod ręką parę tych trików. Podobne sztuczki należy także zachować na koniec pokazu. Wykonuj wtedy tę, którą lubisz najbardziej i którą masz opanowaną najlepiej. Pamiętaj o dostosowaniu trików do wymagań widzów. Należy wykonać kilka pokazów, aby stwierdzić która sztuczka powinna zostać na koniec. Czasami warto zmienić program i przenieść na koniec pokazu te sztuczkę, która robi największe wrażenie na publiczności. Należy pamiętać o tym, że gusta widzów są bardzo zróżnicowane, dlatego sztuczka robiąca wrażenie na jednej grupie widzów nie musi jej robić na drugiej. SZTUCZKA KARCIANA Odlicz 21 kart z talii i daj je komuś z publiczności do potasowania. Następnie układaj karty w trzech rzędach po 7 kart: pierwszą z lewej, drugą pośrodku, a trzecią z prawej, czwarta lekko zachodzącą na pierwszą itd. Poproś kogoś aby wybrał jedną z kart i żeby zapamiętał, w którym leży rzędzie. Karty w rzędach zsuń w pliki, a plik, w którym leży wybrana karta umieść pomiędzy dwoma pozostałymi plikami. Następnie układaj karty j.w. i znów poproś o wskazanie odpowiedniego rzędu. Następnie znów składasz karty w pliki a wybrany wkładasz w środek. I wreszcie po raz trzeci powtarza się kroki, ale tym razem wskazujemy odpowiednią kartę. Będzie nią zawsze czwarta karta we wskazanej kolumnie. WYKONANIE: Pokazujesz publiczności 2 karty z góry talii, potem chowasz je do środka. Następnie chwytasz talię od góry i od dołu i wykonujesz taki ruch, żeby wszystkie karty a wyjątkiem górnej i dolnej wypadły. Publiczności będzie się wydawać, że to są te 2 karty, które zapamiętali. Cały trik polega na tym, aby odpowiednio ułożyć karty przed występem. Powinno to wyglądać mniej więcej tak: od góry talii ÓSEMKA KARO, DZIEWIĄTKA KIER, ÓSEMKA KIER, RESZTA TALII, DZIEWIĄTKA KARO Publiczność widzi bardo podobne karty do tych, które widziała na początku. UWAGA!!! Nie należy wykonywać tej sztuczki wielokrotnie, ponieważ może się zdarzyć, że na sali znajdzie się ktoś bystry i odgadnie nasz sekret :) ZNIKANIE PRZEDMIOTU Do wykonania tej sztuczki będziesz potrzebował: chusteczkę, mały przedmiot (np. kostkę) i gumkę. Ukrywając jedną rękę - na jej środkowym i wskazującym palcu napinasz gumkę. Drugą ręką wyciągasz z kieszeni chusteczkę, którą rozkładasz na ręce z gumką. Na środku chusteczki kładziesz kostkę. Wykonując szybki ruch, palcami od spodu napinasz gumkę na kostkę przez materiał. Gdy teraz chwycisz za róg chusteczki drugą ręką i strzepniesz ją, to kostka przytrzymana gumką pozostanie w chusteczce. Dla widza - kostka zniknęła. Chusteczka powinna być dostatecznie duża, a sztuczka wykonana szybko. GENIALNY MATEMATYK Poproś widza o napisanie na kartce liczby pięciocyfrowej. Następny widz niech dopisze pod nią swoją liczbę pięciocyfrową. Trzecią liczbę wpiszesz sam, czwartą widz, a piątą ty. Następnie poproś widza, aby dodał te liczby - ty możesz podać wynik natychmiast. Wystarczy, że na 3 i 5 miejscu wpiszesz taką liczbę, która zsumowana ze stojącą wyżej będzie w każdej kolumnie dawała 9. Suma jest łatwa do odgadnięcia, ponieważ zawsze będzie to pierwsza liczba od której odjęto 2 i na początku dopisano 2. Liczb do sumowania może być dużo więcej - regułę już znasz. + 4 8 3 7 5 + 2 6 1 3 7 + 7 3 8 6 2 + 5 9 3 2 0 + 4 0 6 7 9 ======== 2 4 8 3 7 3 ZGADYWANIE DATY URODZENIA Poproś kolegę aby pomyślał liczbę oznaczającą miesiąc jego urodzenia, pomnożył ją przez 2 i dodał 5. Tę ostatnią sumę ma jeszcze pomnożyć przez 50, a do wyniku dodać swój wiek liczony w latach. Poproś kolegę o podanie ostatniej liczby i w pamięci odejmij od niej 250. Dwie ostatnie cyfry otrzymanej liczby dadzą wiek kolegi, a dwie pierwsze jego miesiąc urodzenia (jeśli otrzymana liczba jest trzycyfrowa, to pierwsza cyfra oznacza miesiąc). PRZECHODZENIE PRZEZ POCZTÓWKĘ Załóż się z kolegą, że przejdziesz przez pocztówkę - wygrasz zakład. Pocztówkę należy złożyć w pół, równolegle do dłuższej krawędzi. Ostrymi nożyczkami natnij powstały grzbiet co 1/2 cm, tak aby powstał grzebień. Następnie odwróć pocztówkę o 180 stopni i natnij ją z drugiej strony, tnąc pomiędzy wcześniejszymi nacięciami. Teraz musisz równo przeciąć grzbiet pocztówki od drugiego zęba do przedostatniego. W ten sposób powstanie długa, zamknięta, zygzakowata taśma, przez środek której można się przecisnąć lub przełożyć ją przez głowę i zsunąć w dół. MAGICZNA SIÓDEMKA Zaproponuj koledze aby wybrał sobie dowolną cyfrę w przedziale od 1 do 9. Następnie poproś, aby pomnożył ją przez 2, dodał do wyniku 14, podzielił przez 2 i odjął początkową liczbę. Ty znasz wynik z góry. Bez względu na to od jakiej cyfry zacznie się liczenie - wynik zawsze wyniesie 7. (Jeżeli chcesz aby wynik zawsze wynosił np. 9, to zamiast w zadaniu dodawać liczbę 14 musisz dodać liczbę dwa razy większą od wyniku czyli 2 * 9 = 18). TELEPATIA Podaj koledze kartkę papieru i poproś aby przerwał ją na trzy równe części. Następnie odbierz od niego kartki dla sprawdzenia czy są równe i poproś go, aby na tych kartkach napisał na przykład dwa kółka i jeden krzyżyk. Przy podawaniu kartek uważaj, aby krzyżyk postawił na środkowym kawałku kartki, który ma po obu stronach oberwane krawędzie. Kartki składa się teraz i wrzuca do pudełka, a Ty możesz pozwolić na zawiązanie sobie oczu. Pomimo tego i tak odnajdziesz kartkę z krzyżykiem, bo wystarczy, że przez dotyk odnajdziesz kartkę, której obie krawędzie nie są gładkie. MAGICZNE ASY Cztery osoby podają liczby między 10 a 20, a ty odliczasz karty według podanych liczb i za każdym razem wykładasz asa. Magia ? Dla widzów - tak, ale nie dla Ciebie. Wcześniej musisz przygotować sobie talię kart w ten sposób, że włożysz do niej asy na miejsca: 10, 11, 12 i 13 od góry talii. Następnie prosisz widzów o podanie dowolnych liczb pomiędzy 10 a 20. Niech to będzie na przykład liczba 14. Odlicz więc 14 kart na stół, obliczając w pamięci sumę cyfr tej liczby (w tym przypadku 5). Ten sam plik 14 kart odlicz jeszcze raz, odkładając 5 kartę na bok i cały odliczony do końca plik połóż na pozostałe karty. Tę samą operację powtórz z pozostałymi trzema liczbami. Jeżeli wszystko wykonasz dokładnie to odłożone karty okażą się asami. ORZEŁ CZY RESZKA? Do wykonania tego triku zaopatrz się w dziewięć jednakowych monet, najlepiej tej samej wartości (mogą być pożyczone od widza) oraz w małe pudełeczko, którym będziesz mógł zakryć dowolną menetę (ja użyłem w tym celu nakładkę z "Dynamic Coins" jednak może być to zwykłe pudełko od zapałek). Rozłóż sześć monet na stole , a następnie zaproś jednego z widzów do udziału w tej sztuczce. Powiedz widzowi, żeby odwrócił dowolne dwie monety jednocześnie. Wcześniej odwróć się jednak plecami w stronę widza, byś nie mógł obserwować ile razy widz odwraca monety. Czynność tę można powtarzać dowolną ilość razy. Może się zdarzyć, że niektóre monety zostaną odwrócone kilka razy, a inne z kolei w ogóle nie zostaną odwrócone. Kiedy widz skończy, poproś go, żeby dowolną monetę przykrył pudełeczkiem. W ten sposób nie będzie wiadomo, co kryje się pod nim: orzeł czy reszka. Odwracasz się, wyciągasz z kieszeni jeszcze jedną monetę i zbliżasz ją do pudełka. Mówisz "...odczuwam pozytywne wibracje..." czy coś w tym stylu, a następnie kładziesz monetę na pudełku. Okaże się, że obydwie monety będą zwrócone w tę samą stronę. Trik ten możesz powtórzyć kilka razy. Na zakończenie utrudniasz sobie zadanie - dokładasz jedną monetę. Teraz będziesz czarował z siedmioma monetami. Widz odwraca dowolną ilość razy po dwie monety jednocześnie, a następnie zakrywa monetę Ty jednak bezbłędnie odgadujesz, czy pod wieczkiem kryje się orzeł, czy też reszka. Jak to wykonać? Nic trudnego. wystarczy, że zanim widz zacznie mieszać monety, ty policzysz ile reszek, a ile orłów znajduje się na stole. Żeby nic się nie myliło, omówię przykład na "reszkach". Zapamiętujesz, czy liczba reszek jest parzysta, czy nieparzysta. Po "manewrach" widza odwracasz się w stronę stołu i ponownie zliczasz reszki, czy ich liczba jest parzysta, czy też nieparzysta. Jeśli będzie taka sama (tzn. przed i po liczba będzie np. parzysta), znaczy to, że pod pudełkiem kryje się orzeł. W przeciwnym wypadku będzie to reszka (z ang: "same head, different tail"). Zwiększenie liczby monet czyni trik na pozór "trudniejszym" w wykonaniu, lecz w rzeczywistości nie ma różnicy. System pozostaje ten sam. OSTATNI AS Ten prosty trik możesz wykonać, jeśli zaopatrzysz się w zwykłą talię kart. Rozsypujesz karty na stole, a następnie szukasz czterech asów. Kładziesz je obok reszty kart. Wszyscy widzą cztery asy. Następnie jedną ręką mieszasz karty w ten sposób, by asy nie były widoczne. Prosisz widza, by ten odszukał wszystkie asy. Mimo usilnych prób, widzowi udaje się tylko odnaleźć trzy asy. Czwarty as zniknął ze stołu, a pojawił się w twojej kieszeni. Jak to zrobić? Przed prezentacją triku należy odszukać asa karo, wyjąć go z talii i schować w kieszeni spodni lub marynarki. Wykonując trik musisz odnaleźć trzy pozostałe asy i położyć je na stole. Jako "czwarty as" posłuży ci trójka karo, którą trzeba położyć w ten sposób, by pozostałymi asami zakryć symbole tej karty i widoczny był tylko duży, czerwony znak karo na środku karty. Trzeba to uczynić umiejętnie, by nikt z uczestników zabawy nie zorientował się. Gdy już to wykonasz, zwróć uwagę widzów na "cztery asy" leżące na stole. Zamieszaj karty, a następnie poproś kogoś, by odszukał wszystkie asy. Już w tej chwili możesz uśmiechać się pod nosem obserwując wysiłek, z jakim widz poszukuje ostatniego asa... MAGICZNE ZAPAŁKI Ten prosty w wykonaniu trik możecie wykonać w każdej sytuacji. Do jego wykonania potrzebne ci są dwie zapałki. Zaciśnij lewą rękę, następnie włóż w środek zapałkę główką skierowaną do góry. To samo uczyń z prawą ręką, zaciśnij ją w pięść i poproś jednego z widzów, by włożył drugą zapałkę, tym razem główką skierowaną w dół (jak na rys.). Zwróć uwagę widzów na fakt, że zapałki skierowane są w przeciwnych kierunkach. Poproś widza, by wepchnął całe zapałki do środka zaciśniętych pięści, a następnie powiedz, że sprawisz, by obydwie zapałki były skierowane w tę samą stronę, i to bez otwierania dłoni. Uderz lekko pięściami o siebie trzy razy. Odwróć dłonie w kierunku widzów i powoli je otwórz. Widzowie zobaczą, że zapałki skierowane są teraz w tę samą stronę. Jak to zrobić? To jest jeden z najprostszych trików, ponieważ działa on automatycznie. Wystarczy wykonać go dokładnie wg. opisu. Widz odkryje tajemnicę tego triku, jeśli przemyśli wszystko powoli. Dlatego nie można pozwolić publiczności na zbyt długie zastanawianie się, najlepiej więc pokazać od razu kolejny trik z zapałkami, lub inny. Jeśli jednak znajdzie się bardziej spostrzegawczy widz na sali i odkryje tajemnicę tego triku, potraktuj tę sztuczkę jako żart.

aha ok XD

jakie dlogie xD