Wyrażam dobrowolną i odwoływalną zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Administratora w celu świadczenia usług serwisu gamehag (zgodnie z Ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych [Dz.U.1997, nr 133, poz. 883 z późn. zm.]). Poinformowano mnie o tym, że podanie moich danych osobowych oraz wyrażenie zgody na ich przetwarzanie jest dobrowolne oraz o przysługującym mi prawie do dostępu, kontroli przekazanych danych, ich poprawiania, a także o prawie sprzeciwu wobec przetwarzania oraz przekazywania moich danych osobowych innym podmiotom.
Protocol: hyperspace driver to ku mojemu zdziwieniu dość mało popularna gra rytmiczna stworzona na urządzenia mobilne. LINE Games wprowadzając swoją produkcję na rynek chciało zrewolucjonizować postrzeganie gier muzycznych typu guitar hero i wprowadzić je na wyższy poziom. W tym artykule opowiem wam nieco o tej niesamowitej grze.
Oprawa graficzna
Chiałem zwrócić waszą uwagę na grafikę i styl w jakiej została wykonana gra. Kiedy będziemy pokonywać kolejne poziomy w tle będziemy mogli widzieć proste ale dynamiczne tło sprawiające bardzo fajne wrażenie, że nie ingerujemy tylko w rozbijanie przybywających do nas wraz z rytmem kulek, lecz na cały otaczający nas świat. Efekty w Hyperspace Driver są cudowne. Z każdym kliknięciem można poczuć satysfakcję z tego co sie robi. Ponadto gra jest w 3d, a nie tak jak w wielu produkcjach tego typu - 2d.
Muzyka w grze
Z uwagi, że tak jak wspominałem wcześniej jest to muzyka typu guitar hero - w grze oprócz głównego soundtracka jest wiele, wiele piosenek, a w tym przypadku głównie z naszych ulubionych Anime.
Gameplay
Co twórcy gry mieli na myśli mówiąc, że chcą zrewolucjonizować świat gier rytmicznych na telefon? I czym chcieli to osiągnąć? Otóż śpieszą z pomocą i odpowiadam, że swoją niesamowitą rozgrywką. Bo możecie sobie niby myśleć, że przecież gra nie może różnić się tak mocno od innych gier tego typu, takich jak lubiane przez wielu piano tiles. Ja jednak mówię, że różni się, a różnice widać już na pierwszy rzut oka. Na mapie bowiem nie mamy trzech czy czterech miejsc, w których zaraz w rytm trzeba będzie zbić pewne pole, dysk czy kulkę - tutaj cały ekran jest tym polem. Nie gramy bowiem w tę grę samymi kciukami, lecz nieraz w ruch musi pójść wszystkie 10 palców. Nie ma tutaj wyznaczonych dokładnie miejsc na kliknięcie, więc "beat" może do nas nadlecieć zewsząd. Ponadto ekran nie jest statyczny i skierowany wiecznie w jedną stronę - obraca się on, przekręca i odwraca, wibruje i robi dużo innych ciekawych rzeczy co jakiś czas dla dodatkowego utrudnienia naszej rozgrywki. Ale z drugiej strony, to im poziom trudniejszy, tym większa satysfakcja będzie z przejścia go!
Moja osobista opinia o grze
Myślę, że P:HSD jest grą ogółem bardzo dobrą. Bardzo wciąga i ciężko się od niej oderwać pokonując następne poziomy. Wykonana jest świetnie i widać, że jej twórcy wiedzieli co robią od początku. Polecam tę produkcję każdemu fanowi gier mobilnych, gier muzycznych. Gra napewno jest warta uwagi, pobrania i pogrania w nią choć odrobinę czasu. Ja spędziłem w niej dobre kilkanaście godzin udoskonalając moje umiejętności, natomiast nigdy nie udało mi się gry przejść do końca. Jest po prostu bardzo trudna dla mnie.
Dziękuję za czytanie i powodzenia w grze <3