Dzisiaj opowiem o Twierdzy (Stronghold). ZAPRASZAM!
Prawdopodobnie dorastał na ziemiach należących do szanowanego wówczas, rodu De Puce jako jedynak. Rodzina zyskała sobie przychylność ówczesnego możnowładcy i jego rodzicom nie wiodło się źle. Książę zagwarantował im, że za życia będą zwolnieni z podatków oraz otrzymają tyle cennego kruszcu, żeby wystarczyło im na inne wydatki. Pewnego dnia do posiadłości Szczura przybył posłaniec z wiadomością, że jest on synem księcia De Puce, tego samego człowieka, u którego jego matka służyła za młodu. Był to dla niego ogromny wstrząs, a jakiś czas potem wydarzyło się jeszcze większe nieszczęście. Rodzina De Puce tragicznie zginęła na morzu, kiedy wracała z długich wakacji, zostawiając Szczura samego. Tym samym Szczur stał się jedynym dziedzicem i ochrzcił się mianem Księcia De Puce.
Jest to młody, pochlipujący i skomlący jak pies, książę. To jeden z czterech możnowładców, którzy pretendują do korony średniowiecznej Anglii. Bardzo szybko popada w strach i złość. Każde niepowodzenie sprawia, że traci zimną krew i nie potrafi poradzić sobie nawet z najłatwiejszym przeciwnikiem. Przyjaźni się z Diukiem Beauregardem, który jest jego jedyną ostoją. Na wojnie i prowadzeniu działań militarnych zna się tak, jak piekarz na smole. W zasadzie większość Lordów lekceważy go i traktuje jak przedmiot. Kiedy jednak uda mu się odnieść jakieś zwycięstwo, puszy się niczym kogut i wysławia swoją osobę.
Jego pierwszymi jednostkami, z którymi masz styczność, są łucznicy. Szczur przeważnie wysyła tych żołnierzy w celach zwiadowczych, a nie militarnych, o czym świadczy ich skromna liczebność. Kolejnymi jednostkami, które umiłował Szczur, są włócznicy. Pojawiają się oni w późniejszych scenariuszach, ale tym razem już w zdecydowanie większych grupach stanowiących poważniejsze zagrożenie dla Twoich murów. Błędem jest całkowite lekceważenie tego władcy, ale niemniej jednak, nie ma większych powodów do strachu. Szczur pierwszy raz pojawia się w trzecim scenariuszu ("Jak pozbyć się wilków?"), a ostatni raz mamy z nim do czynienia w dziewiątej misji ("Ostatnia walka Szczura").
WĄŻ:
Wąż zaczynał jako wysoko postawiony namiestnik jednej z bogatszych prowincji na terenie kraju. Wiódł tam dostatni i owocny żywot, mając do dyspozycji nieuczciwie zagarnięte pieniądze swoich poddanych. Chytry diuk, wraz ze swoimi najwierniejszymi sługami, żerowali na tamtejszych mieszkańcach, nakładając nań bardzo wysokie podatki. Jednak po jakimś czasie król dowiedział się o jego nieuczciwości i ukarał Węża, zsyłając go do "nowych kolonii", gdzie mógł pożegnać się z wszelakimi rozkoszami i dobrami materialnymi. To właśnie tam spotkał Twojego ojca i wyzwał na pojedynek. Podczas walki, stracił oko. Po tej porażce przeklął Twój ród i obiecał sobie, że nie spocznie, dopóki nie pozabija wszystkich jego członków i ponabija ich głowy na pale w swoich królestwie.
Wąż to bardzo przebiegły i podstępny przeciwnik, dla którego największą wartością są pieniądze. Jego przesadna pewność w swoje umiejętności, to duży atut, ale tylko i wyłącznie w Twoich rękach. Żeby osiągnąć swoje cele potrafi posunąć się nawet do zdrady swoich przyjaciół lub sojuszników. Wojnę traktuje jako powinność. Zna się także trochę na militariach i batalistyce. Jednak, kiedy mu się nie wiedzie, podobnie jak Szczur, wpada w panikę i jest łatwym wrogiem do opanowania.
Jego wojska składają się głównie z łuczników i włóczników, jednakże w przeciwieństwie do Szczura obchodzi się z nimi w bardziej wyrafinowany sposób. Przeważnie Wąż wysyła ich w średnich grupach, stanowiących relatywnie niewielkie zagrożenie dla Twoich ludzi. Dopiero z biegiem czasu zaczyna szkolić bardziej elitarne jednostki, jakimi są kusznicy. Wprowadza także podstawowe machiny oblężnicze, aby szybko dobrać się do Twoich murów. Nie jest wybitnym strategiem, ale utrzymuje ścisły kontakt Diukiem De Truffe (Wieprzem) oraz Diukiem Volpe (Wilkiem), aby korzystać z ich wiedzy na ten temat. Ta postać pojawia się po raz pierwszy w czwartej misji ("Podglądanie z ukrycia"), a po raz ostatni w misji trzynastej ("Oczy Węża")
WIEPRZ:
Legenda głosi, że kiedy Wieprz się urodził, był tak szpetny, że jego rodzice wyrzekli się go i zostawili na drodze. Przez pewien czas żył jak żebrak i starał się przeżyć z tego, co znalazł lub ukradł, aż do czasu spotkania grupy wędrownych bandytów. Przygarnęli Wieprza pod swoje skrzydła i dali mu możliwość wzbogacenia się kosztem mieszkańców z wsi i mniejszych miasteczek. Podczas służby bandziorom, był wiecznie głodny i niedożywiony. Dlatego właśnie, kiedy po latach został ich przywódcą, zyskał pierwszeństwo we wszystkich zdobytych dobrach, na czele z jedzeniem. To właśnie przez ten fakt Wieprz otrzymał swój przydomek.
Wieprz to bardzo niebezpieczna, brutalna świnia, która odznacza się wyjątkową uporczywością i bezwzględnością w stosunku do innych. Z natury jest bardzo mściwy i nie wybacza żadnych błędów. Rozmowa z nim to istna katorga dla ducha. Innych lordów traktuje jak swoich podwładnych, z wyjątkiem Wilka, do którego czuje ogromny respekt i boi się mu w jakikolwiek sposób podpaść. Zawsze pewny siebie, użyje wszystkich dostępnych środków, aby pokonać wroga i wtrącić jego ludzi do niewoli. Zna się dość dobrze na działaniach militarnych, zarówno ofensywnych, jak i defensywnych.
Jego ulubionymi jednostkami wojskowymi są pałkarze - równie brutalni i bezwzględni jak on sam. Wykonując szarszę, napawają Wieprza prawdziwą dumą i satysfakcją. Używa także kuszników, zazwyczaj w dużych grupach, oraz machin oblężniczych, takich jak taran czy katapulta, aby skutecznie przeprowadzić oblężenie Twojego zamku. Po raz pierwszy mamy z nim do czynienia w misji trzynastej ("Oczy Węża"), a po raz ostatni mierzymy się z nim w misji osiemnastej ("Koniec Wieprza").
WILK:
Przeszłość Wilka jest bardzo niejasna i owiana ponurą tajemnicą. Wszystko, co o nim wiadomo pochodzi z różnych, równie tajemniczych, źródeł. Mówi się, że jego rodzice byli bardzo możną parą o królewskich korzeniach. Zmarli w przeddzień koronacji Diuka Volpe najprawdopodobniej z przyczyn naturalnych. Wilk miał wtedy osiemnaście lat.
Wilk to Twój najgroźniejszy i największy przeciwnik. Mało kto jest w stanie dorównać jego nieprawości. Ze względu na wzbudzany strach, jest szanowaną i poważaną osobą. Chłodny i introwertyczny, pała do Ciebie szczerą nienawiścią. Sprawuje kontrolę nad pozostałymi trzema lordami, chociaż również i do nich żywi niechęć oraz niesmak. Wojna i prowadzenie działań militarnych to jego bardzo mocna strona. Jest świetnym strategiem oraz dowódcą swoich elitarnych wojsk. Zna się także na batalistyce.
Wilk dysponuje bardzo szerokim arsenałem militarnym, począwszy od łuczników i włóczników, skończywszy na rycerzach i kusznikach. Bardzo mądrze zarządza wojskami, formując je w różnej wielkości grupy. Silną armię wspiera także różnymi machinami oblężniczymi, które momentalnie mogą pozbawić Cię szczelnych murów.
Dziękuję stronie 'Stronghold, Twierdza' za użyczenie artów do artkułu, jesteście mega
fajnie się czyta :)
świetny artykuł! :D.
bardzo ciekawy
Ciekawy artykł
super artykuł pozdrawiam
Ciekawe, kiedyś sporo w to grałem.
Dobry artykuł.
Bardzo dobrze napisany artykuł, Twierdza to klasyk które z czystym sercem polecam wszystkim i utęskinieniem czekam na pojawianie się nowych siqeli tej gry na tym samy poziomie w nowej oprawie graficznej.
Dobry klasyk
Super, że napsałeś o tym klasyku