Kilka słów o Just Cause 3

W niniejszym artykule przedstawię wady i zalety gry Just Cause 3.

Trzecia odsłona kultowej serii o przygodach agenta CIA, Rico Rodrigueza wyszła z pod ręki studia Avalanche. Ponownie przyjdzie nam obalić rządy dyktatorskie i wyzwolić uciemiężonych mieszkańców śródziemnomorskiego Medici. W osiągnięciu tego celu pomogą nam rozmaici kompani m.in.: Dimah al-Masri, Mario Frigo oraz wojska rebeliantów. Ponadto w nasze ręce zostaną oddane rozmaite narzędzia zagłady takie jak: atomowa wyrzutnia rakiet, rozmaite karabiny, pistolety, strzelby i wiele innych.  Jakby tego było mało, w grze pojawia się mnóstwo uzbrojonych po zęby pojazdów które możemy wezwać za pomocą Zrzutu Powstańczego. Jednak najważniejsze wielofunkcyjne urządzenie otrzymamy już na początku naszych zmagań. Hak z wingsuitem oraz spadochronem umożliwi nam demolowanie otoczenia, efektowne zabójstwa oraz sprawne przemieszczanie się po górskich terenach.

Graficznie gra prezentuje się bardzo okazale. Mamy do czynienia z bardzo bogatą szatą roślinną, zwierzętami i innymi cudami przyrody. Jest możliwość podziwiania lazurowego morza, plaż wyściełanych kolorowymi muszlami, a nawet śnieżnych terenów górskich, w których możemy natknąć się na bazy strzegące bomb atomowych oraz rakiet samonaprowadzających, których zadaniem jest uprzykrzenie nam życia podczas zdobywania ich.

Just Cause 3 jak na sandboxa przystało oferuje mnóstwo ciekawych aktywności pobocznych takich jak wyścigi i demolki na punkty.  Nie są to standardowe konkurencje, które można uznać za powtarzalne i znudzą się za drugim lub trzecim podejściem. Tą samą konkurencję możemy wykonać w innej prowincji, a to sprawia, że dostaniemy okazję do podziwiania piękniejszych widoków oraz posłużenia się innym uzbrojeniem. Dodatkowo za ich ukończenie dostajemy możliwość ulepszenia rynsztunku, co jest dodatkową motywacją.

Co można zarzucić grze, to na pewno brak realizmu oraz liczne błędy. Na początku jest to śmieszne, ale na dłuższą metę potrafi nieźle zirytować. Ponadto bardzo żmudna fabuła główna. Jest interesująca, ale gdy przyjdzie nam wyzwolić całą prowincję, aby dopiero potem łaskawie wykonać następną misję, to możemy doswiadczyć znużenia i zniechęcenia.

Pomimo tych wad i dzięki przedstawionym zaletom, grę można uznać za bardzo udaną kontynuację serii. Ma ona potencjał i z pewnością warto, żeby twórcy pomyśleli o kolejnej części.